Ten fantastyczny pierwiastek odkryto w 1811-niemal natychmiast znalazł on zastosowanie jako kapitalne panaceum na niemal wszystkie przypadłości-i był tak stosowany do pierwszej połowy 20 wieku. Przykładowo:

-1819 r Coindrt-250 mg jodu u 150 pacjentów z wolem tarczycy-redukcja wola w ciągu tygodnia.

-1910/11 r Encyklopedia Brytannica- dawki 300-1800 mg/d jodu pomagają zwalczyć czwartorzędową kiłę.

-choroba Graves-Basedowa - stosowane dawki 80-90 mg

Jod stosowano zarówno w prewencji wola, miażdżycy, zatruciu metalami jak również w infekcjach skórnych, astmatyzmie, bronchicie a nawet w paraliżach.

Stosowanie profilaktycznie jako płyn Lugola w dawkach 12,5 do 37,5 mg jodu/1 kropla to ok 6,25 mg jodu.

Uwaga-nie wolno stosować jodu od razu w pełnej dawce-grozi to powikłaniami-zawsze zaczynamy od 2 kropli, i nie zwiększamy więcej jak o 1 krople/tydzień.

W okresie powojennym wielka farmacja przystępuje do ataku-po co stosować tani i skuteczny jod na którym nie da sie zarobić skoro można sprzedać opatentowane chemiczne preparaty za znacznie większe pieniądze.

1948/49-prace Wolfa-Chaikoffa, koncepcja przejściowego hamowania tarczycy większymi dawkami jodu, ustalenie 2 mg za potencjalnie niebezpieczne, a RDA na poziomie 200 ug-1968 rok(Japończyk w swojej diecie spożywa 15-18 mg/d.)

Powszechnie skupiono sie wyłącznie na tarczycy.

Wprowadzono jodowanie soli-od 1920 r

1993 Ghent Norweski ginekolog publikuje swoje doświadczenia w leczeniu zmian włóknisto torbielowatych piersi u 1300 pacjentek dawką 0,1 mg/kg masy ciała (5 mg/50 kg)-rok suplementacji, ustąpienie zmian i oczywiście brak efektu Wolfa-Chaikoffa.

Jod oddziałuje na cały organizm - nie tylko na tarczyce - odkryto symportery sodowo-jodowe(NIS)- czyli glikoproteiny błony komórkowej transportujące jod-do tarczycy ale także,

trzustki, wątroby, błony śluzowej żołądka, jelit, śluzówki nosa, gardła, krtani, gruczołów łzowych, ślinianek, łożyska ,gruczołów piersiowych, jajników, prostaty, nadnerczy, tkanek nerwowych, mięśni, tkanki tłuszczowej, skóry czy komórek krwi.

Okazuje sie że cały nasz organizm koniecznie potrzebuje jodu.

Jak dużo?

Projekt Guy Abrahama 2000-2004 rok-próba oceny wpływu jodu na cały organizm, a ocena zapotrzebowania na jod.

-głównie torbielowate zwłóknienia piersi, ale nie tylko dawki

12,5-50 mg jodu w postaci tabletek lugola.

Wyniki:

• potwierdzenie wyników Ghenta
• dawka 12,5 mg bardziej skuteczna, szybsza regresja zmian
• brak istotnych efektów ubocznych
• relacje pacjentów: dużo lepsze samopoczucie, ustępowanie dolegliwości bólowych ,uczucia zimna, poprawa poziomu energii, utrata masy tłuszczowej.

Można przyjąć że górny pułap jodu dla osiągnięcia "dobrego samopoczucia" to 50 mg/d-objawy nadwrażliwości występowały u 1% osób głównie pod postacią pokrzywki.

W badaniach tych wykorzystano nowo opracowany test obciążenia jodem -wykorzystywany do chwili obecnej.

Reasumując można przyjąć że samodzielna suplementacja jodem w postaci płynu Lugola w ilości 12,5 mg(czyli 2 krople) dla osób które nie są uczulone na jod jest dawką bardzo bezpieczną a dającą dobre efekty.

W przypadku chorób autoimmunologicznych lub nowotworowych sprawa powinna sie odbywać pod nadzorem specjalisty.

Aby jod sie dobrze wchłaniał nie może w organizmie być zbyt dużych braków mikroelementów(szczególnie selenu)stąd najlepiej zrobić test biorezonansowy lub jeśli ktoś woli test włosa.                                              

Krzysztof Rogowski